کسانی که با امید و آرزوی کاهش وزن Desire مراجعه می‌کنند و می‌گویند می‌خواهند وزن خود را کاهش دهند در مرحله گفتار نیک هستند. این‌ها معمولا از دو نقطه دیگر یعنی پندار و کردار شکست می‌خورند. این افراد مشخصا همان سوال‌هایی که در بالا گفته شد را جزو مهمترین مشغولیت‌های فکری خود می‌دانند.

commitment  یا تعهد همان کردار نیک است. برخی دیگر از رژیم‌گیرندگان در این مرحله شکست می‌خورند. جالب است که بعضی‌هایشان با مصرف غذاهایی که گاها حتی من به عنوان مشاور برای‌شان ممنوع نکرده‌ام بلکه خودشان تصمیم گرفته‌اند قطع کنند چاق‌تر می‌شوند یا وزن کم نمی‌کنند این‌ها در واقع نه از دستورات من که از تصمیمات خودشان هم تخطی می‌کنند.

قسمت دیگری که رژیم‌گیرندگان را در پیروی از رژیم ناکام می‌گذارد همان well-thought-out plan یعنی پندار نیک است. این افراد عموما رژیم را یک برنامه دوره‌ای می‌دانند و دقیقا مثل کسانی‌اند که تحصیل را فقط تا پایان کنکور و به تعبیر خودم حاجی‌شدن را تا رفتن به مکه می‌دانند. جالب است که این افراد برای تحصیل تا همان کنکور هم برنامه خاصی ندارند.

مهمترین علت این امر هم دخالت در امر برنامه‌ریزی است. بسیاری از این افراد همان‌هایی هستند که وقتی به پزشک مراجعه می‌کنند از او می‌خواهند برای درمان بیماری‌شان فلان دارو و بهمان آمپول را بنویسد. اکثر این افراد با یک نقشه قبلی برای عمل و رژیم‌گرفتن به دفتر مراجعه می‌کنند و همواره و در طول برنامه به معدلی از آنچه در ذهن دارند یا از دیگران می‌شنوند و آنچه ما در اختیارشان قرار می‌دهیم  عمل می‌کنند.

و هر سه دسته از این افراد معمولا کلکسیونی از شکست و لیستی از مشاورین نالایق!!! در دست و خاطره‌ دارند.

تا زمانی‌که این سه عامل یعنی گفتار نیک، کردار نیک و پندار نیک در کنار هم نباشند نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم در کارها و زندگی موفق باشیم.

و این هم از هنرمندی زمانه است که باید سخنان پیامبران فرزانه خود را از زبان مردمان سرزمین بی‌پیامبر بشنویم و این است عاقبت آنان که در ظواهر می‌مانند و نمی‌اندیشند.